جامعه شناسی موادمخدر

 

 

 

جامعه شناسی موادمخدر

 

 

خلاصه عوامل زمین های خطرساز برای مصرف موادمخدر

فرهنگ و جامعه

-1 قوانین مساعد برای مصرف موادمخدر

-2 هنجارهای اجتماعی مساعد برای مصرف موادمخدر

-3 دسترسی به موادمخدر

-4 محرومیت های اقتصادی شدید

-5 بی سروسامانی محله ای

 

 

 

عوامل بین فردی

-1 مصرف موادمخدر توسط والدین و افراد خانواده

2- دیدگاه های مثبت خانواده نسبت به مصرف موادمخدر

-3 عملکردهای مدیریتی خانواده های نامنسجم

-4 تضاد و فروپاشی خانوادگی

-5 طرد از سوی جامعه

-6 معاشرت با مصرف کننده موادمخدر

 

 

عوامل رفتاری  روانی

-1 مشکلات مداوم / اولیه رفتار

-2 شکست های تحصیلی

-3 تعهد کم به مدرسه

-4 بیگانگی

-5 طغیان

-6 نگرش های مساعد به مصرف موادمخدر

-7 مصرف موادمخدر

 

 

عوامل زیستی و ژنتیکی

-1 استعداد فرد برای مصرف موادمخدر

-2 آسیب پذیری روانی  فیزیکی در مقابل اثرات مواد

 

عوامل که اغلب در محیط های اقتصادی  اجتماعی محروم

یافت می شوند، عبارتند از:

-1 خانواده هایی که اعضای آنها سابقه مصرف الکل و یا

سابقه جرم و رفتار غیراجتماعی دارند.

-2 سرپرستی ناقص والدین با واکنش هایی که از

سهل انگاری تا خشونت در نوسان است.

-3 پذیرش مواد توسط والدین یا مصرف مواد خطرناک

توسط آنها.

-4 دوستانی که موادمخدر مصرف م یکنند.

-5 بچه هایی که از دیرهنگام در مراحل ابتدایی تحصیل

ناموفق بوده و به هنگام نوجوانی اصلا به مدرسه علاق های ندارند.

-6 بچه هایی که از خودبیگانه و شورشی هستند.

-7 رفتار غیراجتماعی در اوایل نوجوانی و به ویژه رفتار

پرخاشگرانه.

برخی از مطالعات به این نکته پی برده اند که مصرف

موادمخدر در بین نوجوانان متأثر از احساس خستگی مداوم و

افسردگی است.

 

 

 

 

به عنوان مثال بر طبق الگوی فشار اجتماعی، نوجوانان مصرف

مواد را هنگامی شروع می کنند که در مقابل فشارهایی قرار

می گیرند که در درون خانواده، مدرسه، گروه همسالان و

اجتماع بر آنها تحمیل م یشود واگر نوجوانان اعضای شبک ههای

طرفدار جامعه و شبک ههای حمایت اجتماعی باشند، بیشتر

برگشت پذیر خواهند بود.

 

 

مطالعه مراحل اعتیاد

جامعه شناسان مراحلی را که طی آن مصرف کنندگان

کوکایین، هرویین و الکل معتاد می شوند، مطالعه و نا مگذاری

کرده اند.

الکل

فرد الکلی معمولا در فرایند معتاد شدن به الکل از چند

مرحله می گذردنوشیدن در میان جمع: در این الگوی اولیه، الکل جهت

تقویت موقعیت های اجتماعی دلپذیر به کار می رود و برای

آرامش و سرگرمی است. به نظر برخی افراد، نوشیدن الکل یک

بعد عرفی هم دارد. یک لیوان شراب در کنار وعده غذایی یا به

عنوان بخشی از یک مراسم مذهبی. برخی دیگر شراب را بعد از

کار همراه با همکارانشان می نوشند؛ نوشیدن با رفقا ( boys ) . در

اینجا فرد میزان کمی شراب می خورد تا اندازه ای که کنترل

خود را از دست ندهد و یاوه گویی نکند. مصرف کنندگان

معمولی، الکل را عامل تقویت احساسات می دانند، آنها به هیچ

ماده ای برای لذت بیشتر نیاز ندارند. مصرف کنندگان معمولی

درباره وقت، مکان و شیوه نوشیدن به عرف های اجتماعی توجه

می کنند.

نوشیدن زیاد: مصرف کننده افراطی الکل آن را برای فرار

مصرف می کند. برای فرد این مرحله بحرانی، مستلزم یک مساله

حاد است. او بطور مداوم، سطوح بالایی از فشار را تجربه م یکند

و با نوشیدن الکل درپی فرار از این وضعیت م یباشد. الکلی که

خودش فشارهای بیشتری را تولید می کند و برای رفع آنها الکل

بیشتری نیاز است. برخی دیگر هنگامی به نوشیدن شدید پناه

می برند که مشکلات فشارزای خاصی سراغ آنها می آید و در

غیاب آن مشکلات، نوشیدن را کاهش می دهند.

با آمدن نشئگی به سراغ آنها هر دو نوع مصر فکننده،

عرف های اجتماعی، از قبیل آداب احترام به خانواده، دوستان و

همکاران را در اثر جنب ههای منفی مصرف الکل به هم م یزنند.

آنها از کار خودشان دفاع م یکنند و تاثیر الکل در زندگی خود

را انکار می نمایند.

وابستگی به الکل: فرد اکنون به الکل معتاد شده است و از

پیامدهای آن رنج می برد (ناتوانی در انجام امور اجتماعی)،

فکری، یا جسمی او قادر به کنترل رفتار خود نیست و به خاطر

مصرف الکل، اذیت و نگران می گردد. در واقع فرد برای ”نرمال

بودن“ به الکل نیاز دارد.

هرویین و کوکایین

اعتیاد به هرویین و کوکایین مدت ها مورد مطالعه بوده

است و دو دسته نتایج را در پی داشته است 3.

 

مصرف اولیه، ماهیتا تجربی است و در دوران نوجوانی

آغاز می شود.

به ندرت افراد بعد از 25 سالگی شروع به مصرف

می کنند (مگر اینکه اصلا مواد در دسترس آنها نبوده باشد).

الگوی کار در اینجا یک روند معمولی دارد، یعنی از تنباکو و

الکل به مار یجوانا و سپس به سوی سایر مواد غیرقانونی مثل

هرویین و کوکایین (البته اکثر مصرف کنندگان تازه کار، خیلی

هم زیاده روی نمی کنند) .هر چه شروع مصرف مواد زودتر باشد،

احتمال وابستگی به آنها بیشتر است. افرادی که مصرف الکل و

تنباکو را شروع نمی کنند به مصرف مار یجوانا هم نمی رسند. به

همین صورت، کسانی که ماری جوانا مصرف نمی کنند ،به مصرف

مواد شدید هم نمی رسند

هرویین

زندگی فرد معتاد به هرویین می تواند به عنوان یک

زندگی چند مرحله ای در نظر گرفته شود.

تجربه کردن: معمولا نوجوان باتجربه مواد متنوعی مانند

الکل، سیگار، ماری جوانا و احتمالا باربیتو و آمفتامین ها و

موادمخدر استنشاقی یا استفاده زیر پوستی از هرویین شروع

می کند.

آغازکردن: مصرف کنندگان موادمخدر، استفاده از هرویین

را با تزریق شروع م یکنند. اگر چه استفاده اولیه اغلب همراه با

اثرات ناخوشایند از قبیل استفراغ است، اما فرد یاد می گیرد از

تزریقات بعد لذت ببرد و مصرف هرویین به محور وجود او بدل

می شود.

وابستگی مناسب تر به نظر می رسد: مصرف کننده حالا یک

معتاد است و هویت اجتماعی را که با خرده فرهنگ موادمخدر

 

مرتبط است به خود می گیرد و این خرده فرهنگ، زندگی او را

به سمت حفظ اعتیاد به هرویین سوق می دهد.

عدم تزریق: زندگی معتاد اکنون با جرم، دستگیری و

زندانی شدن توصیف می شود. او درگیر مشارکت در برنامه های

مربوط به موادمخدر بر ضد فرامین دادگاه (برای اجتناب از

زندانی شدن) یا درصدد کاهش عادت شدید تا سطح

کنترل پذیری است، یا با بیماری های فیزیکی شدید مواجه

می گردد.

بلوغ: در بعضی موارد، وقتی معتاد به سن چهل سالگی

نزدیک می شود، بیشتر از سنین 20 سالگی به مصرف متناوب

مواد روی می آورد، در نتیجه، معالجات یا مصرف موادمخدر را به

طور کلی ترک می کند یا صرفا برای تسکین دردهایی که دوباره

به سراغ او می آید، مصرف م یکند و یا می میرد. تعداد معتادان

پیر (بالای 40 سال) در میان جمعیت مصرف کنندگان هرویین

پایین است.

این پدیده”سالخوردگی“ درباره دیگر رفتارهای انحرافی،یعنی

جرایم در کل صادق است.

،سبک زندگی معتاد حول

دو پدیده می چرخد. یکی استفاده از مواد به منظور کاهش

علایم بیماری انزواطلبی و دوم، استفاده بی رویه از آن ،معتادانی

که درآمدهای قانونی داشته باشند، مصرف هرویین برای آنها

بسیار گران تمام می شود. با وجود این، فرد معتاد هر روز، سه،

چهار یا پنج بار به هرویین نیاز دارد و در کنار آن، مقداری از

درآمد خود را بایستی به سایر نیازهایش مانند خوراک، پوشاک

و مسکن اختصاص بدهد. اگر معتاد، فروشنده هم باشد، یا آن

طور که باید و شاید سامان یافته باشد، م یتواند روز خوبی را

 

شروع کند. با این حال کمتر معتادی می تواند آینده نزدیک خود

را طرح ریزی کند. بنابراین آنها به ندرت مقداری هرویین را

برای روز بعد خود نگهداری می کنند. بنابراین اگر مواد در

دسترس نباشد، معتاد باید روز را ”تحت فشار“ برای پول و گیر

آوردن یک مثقال ( Fix ) شروع کند.

بعد از ارتباط با گروه واسطه و خرید هرویین، می بایست به

عنوان بخشی از یک فرآیند عرفی جذب شود.معتاد باید مکان

مناسبی بیابد تا در آن مواد را مصرف کند که این مکان اغلب

محفل دوستان اوست. او مواد را داخل سرنگ می ریزد. معتاد

معمولا با تزریق مواد در خون، اجازه م یدهد که خون وارد

سرنگ شده و با هرویین مخلوط گردد و بعد آن را فشار

می دهد و سپس کاملا آن را وارد رگ می کند.

بسیاری مصرف کنندگان“بوت کردن“( booting ) -عملی که

برخی پژوهشگران آن را نظیرفعالیت جنسی می دانند- را لذت

بخش تر و هیجان انگیز تر از انزال جنسی توصیف می کنند. هر

بار پس از تزریق، احساس لذت برای مدت کوتاهی افزایش

می یابد و پس از آن به شتاب فروکش می کند و معتاد شروع به

تجربه بالاتری می کند. احساس خوشی او حدود چهار ساعت

طول می کشد، سپس این چرخه باید تکرار شود. اسم این

چرخه“ اعتیاد“ است- شروع تقریبا گام به گام از یک مثقال به

مثقال دیگر- با فعالیت های ضروری مرتبط با هرویین در میان

این گام ها

مصرف کننده هرویین، خطرات اعتیاد را م یداند، اما اینها

تجارب پیش و پا افتاده ای در امور اعتیاد هستند که او یا

مردمانی که داروهای آرام بخش مصرف می کنند یا از آن دوری

می کنند، آن را می دانندمعتاد خودش را با

 

اراده و با ثبات تلقی م یکند: یعنی گرایش نهاد ( ego ) به دور

کردن خود ( self ) از تجربه دردسرهای شخصی.

کوکایین

مراحل چندگان های برای تبدیل شدن به مصرف کننده

کوکایین وجود دارد.

مصرف آزمایشی 1:افراد مصرف کوکایین را بدون کنجکاوی در

یک موقعیت اجتماعی شروع م یکنند که دوستان مزه چشیدن

آن را تعارف م یکنند. اکثر دوستان فرد آن را مصرف نم یکنند

و فرد کوکایین را فقط زمانی مصرف م یکند که برای تقویت

احساسات او تعارف می شود. روابط آنها طبیعی است و در ظاهر

مشکلات مالی و بدنی ندارند. حتی این مصرف م یتواند باعث

بهبود فعالیت های اجتماعی و شغلی آنها شود(اهل معاشرت

شدن یا برون گرایی).

مصرف غیرارادی: فرد شروع به خرید کوکایین می کند و

دوستان مصرف کننده زیادی پیدا می کند. به دنبال آن به

تنهایی نیز مصرف می کند و برای تقویت وضعیت و فعالیت های

خودش و غلبه بر افسردگی که مرتبط با ”تکان های“( (crash

ناشی از تداوم کوکایین است، مصرف را افزایش م یدهد. به

دنبال آن تخریب های اجتماعی و همچنین مشکلات مربوط به

سلامتی در نتیجه سوء تغذیه و کم خوابی شروع م یشود.

فعالیت های شغلی فرد مخدوش شده و فرد مصرف کننده از

ارتباط با دوستان غیرمعتاد دوری می کند. او با مشکلات مالی

شدیدی روبرو می شود که نتیجه آن تقویت و رشد اعتیاد به

کوکایین است.

 

مصرف بی رویه: فرد مصرف کننده به شدت معتاد م یشود

و روابط خود را صرفا به حلقه دوستان معتاد محدود م یکند.

ممکن است او به فروش کوکایین یا فعالیت های غیرقانونی و

سودآوری برای حمایت از وابستگی اش به کوکایین دست بزند.

به دنبال آن فروپاشی زندگی او شروع می شود، از قبیل خشونت

خانوادگی و طلاق. آسیب های روانی جذبی مانند پارانویا،

مالیخولیا و عصبانیت مداوم شروع می شود. فرد دچار کم خوابی

می شود و روند تغذیه او به هم می خورد. قیافه ظاهری و نحوه

پوشش و آراستگی او به هم می خورد. اضطرار و فشار یعنی عدم

کنترل و ناتوانی در ترک کردن آن، اغلب به دلیل فشار خانواده،

دوستان، همکاران و یا قوانین موجود بیشتر و بیشتر می شود.

ویژگی های مصرف کنندگان مواد

صرف نظر از اختلاف های طبقاتی، مصر فکنندگان مواد

ویژگی های مشابهی دارند. همه آنها در جامعه پذیری، مهارت های

شناختی  عاطفی و رشد روانی مشکل دارند. که این امر در

عدم بلوغ، اعتماد به نفس پایین، آشوب های رفتاری و

شخصیتی و سایر ویژگ یهای ضداجتماعی آنها مشهود است.

ویژگی های آنها عبارتند از: تحمل پایین در برابر انواع

ناراحتی ها، دیرارضایی و ناتوانی در کنترل احساسات. به ویژه

خصومت، گناه و اضطراب کنترل ضعیف انگیز هها (به ویژه

انگیزه های جنسی و پرخاشگرانه) آزمون ضعیف پیامد فعالیت ها،

خودسنجی های غیرواقعی به دلیل شکاف بین امکانات فردی و

آرزوها، دروغ گویی زیاد، فریب در رفتارها و ب یتعهدی اجتماعی

و فردی (یعنی ناتوانی آنها در پذیرش مسوولیت ها و مشکلات

موجود بر سر فعالی تها

 

که اعتیاد به کوکایین، روند

متفاوتی دارد، زیرا سرعت عمل این ماده خیلی زود به اعتیاد

منجر می شود.

تفاوت معناداری بین اعتیاد به کوکایین

پودر شده و کراک ( Crack)وجود ندارد. با ای نحال، معتادان به

کراک اغلب قادر به ترک آن نیستند. بنا به دلایل ناشناخته ای

کراک بیشتر از هرویین در میان زنان رواج دارد. و این منجر به

افزایش معن یدار عدم توجه و آزار و بچه های خود می شود. این

امر همچنین باعث تولد نوزادانی می شود که خون آنها آلوده

است، زیرا مادر آنها به کوکایین معتاد بوده و عمل جنسی او با

معتادان صورت گرفته است. فروشنده ای با توصیف خانه های پر

از دختران جوان 14 ، 15 و 16 ساله معتاد به کراک می گوید،

بعضی دختران روزها و روزها در اینجا می مانند، بسیار مصرف

می کنند و با مردان عمل جنسی برقرار م یکنند، با هر مردی

که به آنها مواد تعارف کندمصرف

کراک افراد را تن پرور م یکند. در عین حال میل به موادمخدر

بیشتر را در آنها به وجود می آورد. کشیدن کراک، زنان را بسوی

رفتار جنسی سوق م یدهد. و لذا از این طریق به بیمار یهای

مثل ایدز دچار می شوند. فوگان و چین ( 327 : 1991 ) هیچ تفاوت

معناداری میان معتادان به کراک و کوکایین (کوکایین

پودر شده)، هرویین و سایر مواد از لحاظ رو شها، انگیزه ها و

نحوه راهیابی به آنها پیدا نکردند. 90 درصد معتادان از راه

خانواده و دوستان معتاد م یشوند.

 

درمطالعات خود به این نکت ه پی بردند که مصر فکنندگان

پیرکراک تقریبا بیشتر از تزریق کنندگان هرویین بوده اند. این

در حالی است که گرایش به کراک در میان مصرف کنندگان

جوان نادر است.

اکنون اجازه دهید به بررسی برخی نظریه های جامع هشناختی

بپردازیم که به تبیین مصرف مواد می پردازند.

 

 

در واقع به نظر می رسد شروع مصرف موادمخدر به طور

کامل وابسته به معاشرت با هم سالان باشد.

اولین منبع ارتباط با موادمخدر

(هرویین) معمولا یک دوست است. مصرف کنندگان معمولی،

اولین مزه تعارف مواد را از سوی معتادان تاز هکار دریافت

نمی کنند: اکثرا در پی ملاقات دوستی که در این راه دستگیر

شده و یا به صورت مثقال مصرف می کند به سوی هرویین سوق

 

داده می شوند. فرد به ندرت برای اولین بار خریدار موادمخدر

می شود. بنابراین شروع بیشتر به شرایط تصادفی بستگی دارد تا

آرزوی چنین عملی توسط

فقط 4

درصد معتادان به طور مستقیم اولین بار هرویین را از فروشنده

خریده اند. همچنین مدل هایی در مورد شروع مصرف هرویین

مصرف هرویین یک پدیده اجتماعی است، نه شخصی، یعنی

افراد در یک موقعیت گروهی میان دوستان و آشنایان مصرف را

شروع می کنند تجربه اولیه موادمخدر

معمولا در موقعیت گروهی رخ می دهد. در انگلست ان هم وضعیت

به همین شکل است.

اولین بار توسط یک دوست یا احتمالا خواهر و برادر، هرویین به

فرد تعارف می شود. این کار توسط یک آشنای دوست داشتنی

یا معشوقه صورت می گیرد.

ارتباط میان مصرف اولیه و روابط دوستانه یا خانوادگی،

مشکل جدی در جلوگیری از مصرف موادمخدر است. در پرتو

 

نقش تعیین کننده شبکه دوستان در گسترش موادمخدر تصور

طرحی موثر با راهکار اجرایی، برای کنترل دستیابی به مواد در

این سطح بسیار مشکل است. خیلی ساده است نمی توان انتظار

داشت یک فرد دوستش را به پلیس معرفی کند.

چه رابطه ای میان استفاده والدین از مواد روان گردان و

استفاده بچه های آنها از این مواد وجود دارد؟ (روابط هم سالان

ممکن است صرفا به عنوان متغیر واسط یا میانی در نظر گرفته

شود). بر اساس نظریه معاشرت افتراقی، والدین به طور موثر،

مسوول به وجود آمدن نوع رفتار بچه هایشان هستند. با وجود

این، دنیس کاندل دریافت که تاثیر والدین به ویژه

در مقایسه با تاثیر همسالان نسبتا کم است زیرا همسالان هم

زمینه تقویت و تاثیر اجتماعی قوانین و هم زمینه رفتار مورد

قبول گروه دوستان را فراهم می کنند.

برای نوجوانان، این نوع تقویت به طور معمولی مناسب تر

از آن چیزی است که والدین ارایه می کنند، با وجود این، کندال

می گوید والدین م یتوانند معاشرت افتراقی را تقویت کنند،

بدین معنا که وقتی دوستان نوجوانی که والدین او موادمخدر را

مصرف نمی کنند از مواد غیرمجاز استفاده می کنند، احتمال

اینکه آن نوجوان هم از آن مواد استفاده کند، کم است، در

حالی که اگر والدین نوجوان هم مصرف کننده مواد باشند

احتمال استفاده نوجوان از موادمخدر، خیلی زیاد میشود.

مصرف مواد مشخصی، به نوجوانان اجازه می دهد تا به رقابت با

بزرگ سالان بپردازند و در همین زمان علیه استانداردهای

والدین شورش کنند. بدین معنا که موادمخدر را جهت تسکین

ناهمنوایی فوری و مورد انتظار والدین در برابر آنها به کار

می برند و در رد والدین خود مواد خاصی را که مورد تایید آنها

نیست، مستمسک قرار می د هند. استفاده از مواد غیرمجاز

فرصتی خاص را به نوجوان می دهد تا به طور هم زمان هم در

برابر قوانین گذارده شده توسط والدین شورش کند و هم با

نگرش های اصلی که توسط والدین بروز داده می شود، سازگاری

کند.

با عنوان شیوع هرویین به آن اشاره میکند،

کمک می کند. او در مطالعه ای با مرکزیت شیکاگو نظریه شیوع

هرویین در شکل خرد و کلان این شیوع را اثبات کرد، بدین

معنا که در شکل خرد شیوع هرویین، مصرف مواد مخدر

چندگانه توسط گروه دوستان، زمینه مساعدی را برای رشد

اعتیاد به هرویین فراهم می کند، در حالی که شکل کلان شیوع

هرویین به طور کلی در محله هایی رخ می دهد که اخیرا تغییر

جمعیتی سریعی داشته و این امر منجر به شکسته شدن ثبات

اجتماعی و مکانیسم کنترل اجتماعی موجو د می گردد. به

عبارت دیگر نه تنها اعتیاد به هرویین شیوع پیدا می کند، بلکه

شکل های دیگر کجروی هم در این محله ها رواج می یابد. هیوز

می گوید، ارایه مداوای سریع م یتواند شبک ههای جدید مصرف

هرویین را قبل از شیوع پیدا کردن از بین ببرد.

هویت بخشی به خود به عنوان یک ”عملی“ یا ”دائم الخمر“

یا ”کوکایینی“ اغلب نتیجه گرفتار آمدن در یک شبکه اجتماعی

است که اعضای دیگر ه م همین وضع را دارند. برای برخی این

گروه، گروه مرجع اولیه م یشود و آنها اغلب اوقات خود را با

سایر ”عملی ها“ و معتادین سپری می کنند و ارتباطات خود را با

غیرمصرف کنندگان قطع می کنند. مواد نماد یگانگی و پیوند

گروهی می شود و احساس تعلق به مواد و حمایت قوی را برای

ادامه مصرف به آنها می دهد

 

 

 

 

بخش عمده ای از مصرف کنندگان، افراد حرف های موفق و

تحصیل کرده ای هستند که در 20 یا 30 سال اولیه زندگی شان

تحرک اجتماعی صعودی داشته اند. آنها دلالان سهام، وکلا و

معمارانی هستند با درآمدهای کافی برای تغییر تدریجی به

سمتی که شبی صدلار و بیشتر را به خود اختصاص می دهند.

اکثر آنها از جهات دیگر، شهروندان قانون مداری هستند

که از برچسب محروم بودن مبرا می باشند، علی رغم اینکه

خودشان می دانند که عمل شان غیرقانونی است. اکثر این افراد

مرد هستند. البته تعداد زنان هم در حال افزایش است. به

محض اینکه قیمت ها کاهش یابد تعداد مصرف کنندگان نوجوان

و آنهایی که به دلیل بالا بودن قیمت سراغ آن نمی رفتند بیشتر

و بیشتر می شود.

به نظر می رسد کوکایین کراک در محله های فقیرنشین نواحی

شهری یک خرده فرهنگ مواد را به وجود آورده است. الگوهای

خرده فرهنگی، شامل یک نوع زبان صنفی و مجموعه ای از

اصطلاحات است. اینها فعالیت هایی را توصیف می کنند که افراد

در ارتباط با کراک بایستی انجام دهند، یعنی جلب مشتری

برای مصرف انواع ترکیبات کراک و وسایل مورد نیاز برای

مصرف، و ایجاد خانه های فساد ( base houses ) (جایی که مواد

مصرف می شود) و خانه های کراک (جایی که مواد خریداری

می شود)

می گویند، رشد این نوع خرده فرهنگ ها به پر زرق و برق شدن

و در نتیجه گسترش مصرف کراک کمک م یکند.

هارولد فاینستون ویژگی های خرده فرهنگ سیاهان

هرویینی را در اوایل دهه 1950 بیان می کند. او دریافت معتاد

کلیشه ای از خشونت دوری می کند. عمدا

لغات هیجانی را به کار می برد و از کار بیزار است. (این امر با

مصاحبه فاینستون با تعدادی از معتادان سفیدپوست که

قیافه شان با خشونت گرایان خیابانی سازگار بود، تضاد داشت).

این معتادان که فاینستونآنها را به اصطلاح

”گربه ها“ می نامد، سبک زندگی شان مبتنی بر لذت های آنی

و اکتسابی بود. لذت آنی، عملی است که به وسیله

جامعه منع شده باشد. این عمل تجربه آنی بودن را گسترش

داده و تا حد ممکن فرد را از زندگی عادی و خسته کننده

روزانه جدا م یکند. برای یک ”گربه“ مصرف هرویین، نهایت

لذت بردن است.

 

 

برگرفته از کتاب

جامعه شناسی موادمخدر

هووارد ابادینسکی

محمد علی زکریایی