شخصــــیت سالم

شخصــــیت سالم شخصیت انسان ما حصل دو عامل مهم است، ساختار زیست شناختی و ساختار محیطی. در اثر تعامل ساختار بدن بویژه سیستم عصبی، و محیط خانوادگی و اجتماعی بویژه تربیت، شخصیت انسان، شکل می گیرد. اگر در این دو عامل محوری و مرکزی، یعنی زیست نامه و محیط نامه، مشکلی وجود داشته باشد، بیماری های جسمی و روانی پدیدار می شود. نیازهای انسان شامل نیازهای زیستی، اجتماعی و معنوی است. نیازهای زیستی، شامل خوردن، نوشیدن، پوشیدن، ایمن بودن، راحت بودن، سالم بودن، و به طور کلی ارضاء نیازهای جسمی. نیازهای اجتماعی، شامل کمک کردن و کمک گرفتن، محبت کردن و محبت دیدن، عشق ورزیدن، مفید و مؤثر بودن، مورد سپاس و احترام قرار گرفتن، و مورد نیاز بودن. نیازهای معنوی، شامل نیازهای متعالی انسان است. مهمترین اینگونه نیازها عبارتند از : شناخت جهان از زوایای مختلف، شناخت انسان و اجتماع، شناخت زیبائی، بویژه ادبیات و هنر، و شناخت زندگی. در حال حاضر، نهایت شور زندگی، در شناخت است و غایت شور و شعف، در روشن بینی است. زندگی بدون شور و شناخت، مرگی است تدریجی. هنر، شور زندگی را شعله ور می کند و سبب ارضاء نیازهای عاطفی و ذوقی انسان می شود. اگر انسان شناخت پیدا نکند و به سودمندی و هدف مندی زندگی، پی نبرد، و زیبائی زندگی را درک نکند، و متوجه این راز مهم نشود که زندگی در هر شرایط، زیباست، حتی اگر غرق در نعمت باشد، از زندگی بهره و لذت کافی نخواهد برد. عدم ارضاء حداقلی از نیازهای زیستی و اجتماعی و معنوی، می تواند باعث بیماری های جسمی و روانی شود. برای اینکه شخصیت سالمی داشته باشیم باید بکوشیم تا با شناخت و اراده و آگاهی، گرایش ها و اشتیاق ها و ویژگی های منفی و مضر را بشناسیم و به ژرفای آنها، پی ببریم، و آنها را کنترل کنیم. از سوی دیگر به نیازها و رغبت های مثبت خویش، آگاه شویم و به آنها اجازه رشد دهیم. باید تلاش کنیم تا آگاهانه، صادقانه، دلسوزانه و فعالانه، در بهسازی خود شرکت داشته باشیم. شخصیت انسان، یکسان نمی ماند و در روند رشد، از کودکی تا پیری، تغییر و تحول پیدا می کند. باید بکوشیم در روند دگرشوندگی، شخصیت ما، در راستای مثبت شوندگی و به شوندگی، تغییر و ترقی و تکامل و تعالی پیدا کند.